ساعت فلش

در آن جنگ رژیم صهیونیستی صحرای سینا در كشور مصر و كرانه باختری رود اردن را نیز اشغال كرد اما مصری‌ها در قراداد ننگین «كمپ‌دیوید» در سال 1979 در قبال پس گرفتن صحرای سینا با رژیم صهیونیسیتی صلح كردند و اردن هم سال 1994 صلح كرد و بخش‌هایی از خاك خود را پس گرفت. این در حالی بود كه روند مخاصمه و جنگ بین سوریه و رژیم صهیونیستی باقی ماند؛ مخصوصاً پس از صلح رژیم صهیونیستی با مصر و اردن، فشارهای بسیار زیادی بر سوریه وارد شد تا این كشور هم به روند صلح خاورمیانه بپیوندد اما این كشور هیچ‌گاه تضمین معتبری از جانب رژیم صهیونیستی پیدا نكرد تا بتواند صلح كند. در واقع تلاش رژیم صهیونیستی این بود كه در صفوف كشورهای عربی شكاف ایجاد كند و جداگانه با هركدام به تفاهم برسد و قرارداد امضا كند كه سوریه و لبنان حاضر به این كار نشدند.

كشوری با این موقیعیت خاص و ممتاز در منطقه، تنها كشوری است كه در مقابل رژیم صهیونیستی ایستاده و بازی مستقلی را خارج از وابستگی به اسرائیل و آمریكا ارائه می‌كند و نقش بسیار تأثیرگذاری در روند تحولات منطقه دارد. بنابراین ایجاد تشنج در چنین كشوری آرزوی دیرینه نظام سلطه است.

پروژه‌ی شبیه‌سازی
برای درك بهتر «شبیه‌سازی» در سوریه باید به یك نكته توجه كرد: با وجود اینكه حركت‌های انقلابی در سطح كشورهای منطقه برای اسقاط نظام‌های این كشورها شكل گرفته و این را از شعارهای انقلابی مردم می‌توان فهمید، اما آنچه آمریكا و رژیم صهیونیستی دنبال می‌كنند تلاش برای شبیه‌سازی حركت‌های اصلاح‌طلبانه مردم سوریه با قیام‌های انقلابی منطقه است. آن‌ها قصد دارند تا اعتراضات داخل سوریه را شبیه قیام‌های مردمی كشورهایی همچون یمن، لیبی، مصر، بحرین و تونس نشان دهند. در واقع آمریكا با این اقدام خود، اهداف معینی را دنبال می‌كند.

این كشور در قدم اول می‌خواهد نشان دهد كه حركت‌های منطقه به صورت یكپارچه ضد آمریكا و اسرائیل نیست؛ این در حالی است كه اساساً تمام آن چیزی كه در لایه‌های سیاسی آشكار و لایه‌های پنهانی این كشورها مطرح است، آمریكاستیزی ناشی از سرسپردگی سران این رژیم‌ها به آمریكاست. در همین رابطه رهبر انقلاب در سخنان 14 خرداد، اسلامی‌بودن، مردمی‌بودن و ضد آمریكایی و اسرائیلی بودن را سه شاخصه اصلی انقلاب‌های منطقه معرفی كردند. هدف بعدی آمریكا ایجاد وضعیت متشنج در سوریه به منظور ایجاد سپر دفاعی برای رژیم صهیونیستی است. بدین‌صورت كه با تضعیف سوریه - كه یكی از كشورهای حامی اصلی حزب‌الله لبنان بوده و نیز این كشور اساساً برای نظام سیاسی لبنان بسیار مهم است- حزب‌الله لبنان را تضعیف و به تبع آن جریان مقاومت را كم‌رنگ كرده و موقعیت رژیم اشغال‌گر قدس را مستحكم نماید.

سخنان سیدحسن نصرالله درباره دادگاه مرحوم رفیق‌ حریری هم بیانگر این مطلب بود كه آمریكایی‌ها به دنبال این هدف در منطقه هستند. از طرفی چهار نفر از عناصر اصلی و رهبران حزب‌الله متهم به دخالت در ترور رفیق حریری می‌شوند و از طرف دیگر سوریه را با دخالت‌های خود به هم می‌ریزند. وقتی تكه‌های پازل را كنار هم بگذاریم، متوجه می‌شویم كه  تشنجات ایجاد شده در سوریه هم همان حلقه مفقوده‌ای است كه با وجود آن امنیت اسرائیل تضمین می‌شود.

حتی برخی اشخاص خارجی، رأساً در سوریه به صورت ناشناس حضور پیدا كرده و كمك‌هایی را به گروه‌های مخالف ارائه كرده‌اند. این دخالت تنها به این دلیل است كه بازی سوریه در منطقه بازی مستقلی است و این چیزی نیست كه برخی كشورهای عرب منطقه تحمل كنند.

با نگاهی به تاریخچه دفاع از رژیم صهیونیستی، خواهیم دید كه به طور مثال قبل از فروپاشی شوروی و در دوران جنگ سرد، سه محور اصلی سیاست‌های آمریكا در منطقه عبارت بود از: تأمین امینت اسرائیل، تضمین جریان صدور نفت و قطع نفوذ كمونیسم. بر همین اساس است كه «ژوزف نای» می‌گوید: پروژه آمریكا در خاورمیانه سه محور دارد: نظم، نفت، اسلحه. در اینجا نظم به معنای برتری اسرائیل است كه  این نقطه كانونی در سیاست خاورمیانه آمریكاست.

در واقع باید گفت هدف آمریكا برای تشنج‌آفرینی در سوریه این است كه اگر در مصر، رژیم مبارك كه طرفدار اسرائیل بود سقوط كرد و آمریكا امتیازی در منطقه از دست داد، حداقل بتواند با تضعیف سوریه امتیازاتی بگیرد كه به نفع اسرائیل باشد. لذا با شبیه‌سازی این حركت‌ها، با ایجاد تشنج‌ها و با هر وسیله ممكن می‌خواهد به این هدف برسد.
ضمن اینكه استفاده از وسائل نوین ارتباط‌جمعی، تحریك و شوراندن اپوزیسیون خارج‌نشین و ایجاد فشار توسط مجامع بین‌المللی از ابزارهای نظام سلطه علیه سوریه است.

البته صحنه داخلی سوریه هم مستعد این قضیه است؛ چراكه علاوه‌بر مواردی كه در بالا ذكر شد، سوریه كشوری تكثر قومی و مذهبی بسیاری زیاد است. مسیحیان در سوریه 10 فرقه هستند و مسلمانان نیز حداقل 5 فرقه شامل «اسماعیلیه»، «علویان»، «اهل سنت»، «یزیدیه» و «دروزی» می‌باشند. در نتیجه بستری فراهم است كه تحریكات خارجی، امروز اندكی مؤثر واقع شود. اما نكته مهم این‌جاست كه مهار این وضعیت در سوریه به نفع مردم است؛ چراكه این تشنجات، سوریه را از جایگاه منطقه‌ای خودش عقب می‌اندازد. هر چقدر نظام سیاسی سوریه تضعیف شود موقعیت سوریه در منطقه تضعیف می‌شود و این به نفع مردم نخواهد بود.

امروزه در دنیا دموکراسی یک دموکراسی حقیقی نیست زیرا فشار تبلیغات پر زرق و برق، تو خالی با سخنان فریب آمیز آنچنان بر ذهن مردم سنگینی می کند که امکان انتخاب درست را به مردم نمی دهد. حرف هایی که می زنند، وعده هایی که می دهند، قیافه هایی که می گیرند، تملق هایی که از بعضی قشر ها و گروه ها می گویند، ارتباط هایی که با جناح هایی خاص بر قرارمی کنند نظر آنها را جلب کنند اینها کار های سالمی نیست، کار هایی است که وقتی در یک مجموعه مردمی انجام گرفت فضا را مسموم می کند و قدرت فکر کردن نه آنها نمی دهد. در اسلام مردم یک رکن مشروعیتند، نه همه پایه مشروعیت. نظام سیاسی در اسلام بر رای و خواست مردم و بر پایه اساسی دیگری هم که تقوا و عدالت نامیده میشود استوار است.

۱ـ زیرا در این نظام پولدار ـ پولدار تر و فقیر ـ فقیر تر میشود و شکاف طبقاتی بیشتر میشود.

۲ـ سرمایه داران این کشور از طریق ساختن جنگ افزار ها و قاچاق مواد مخدر و استعمار انسانی درآمد

خود را به دست می آورند.

۳ـ آزادی در این نظام به معنای گسترش فساد و تجاوز به حقوق دیگران است.

۴ـ ارزش و دین در این نظام یک مسئله ی شخصی به حساب می آید. و در معادلات اجتماعی هیچ

نقشی برای دین قائل نیستند.

۵ـ پایه حکومت سرمایه داران بر پایه جهل و تحقیر ملت ها بنا شده است.

۶ـ تمام تمدن نظام سرمایه داری غرب با همه ی سرمایه و امکانات خود در خدمت اسرائیل است.